Enkele voorbeelden

Sassafras albidum is een bijzondere sierboom vanwege zijn ongewone (3 typen) bladeren. Hij bloeit met kleine gele stervormige bloempjes in het Oertijdmuseum! Het is het hoofdingrediënt in traditioneel wortelbier en sassafras-wortelthee. Gemalen bladeren van sassafras zijn een onderscheidend additief in de Creoolse keuken van Louisiana. Sassafras bladeren en bloemen worden ook gebruikt in salades en om vetten op smaak te brengen of vlees te behandelen. Verschillende delen van de sassafrasplant (bladeren en stengels, de schors en de wortels) worden gebruikt voor: scheurbuik, huidzweren, nierproblemen, tandpijn, reuma, zwelling, menstruatiestoornissen en seksueel overdraagbare aandoeningen, bronchitis, hypertensie en dysenterie. Het wordt ook gebruikt als een fungicide, tandpasta, parfum, windafdrijvend middel en zweetmiddel.

Nog een juweeltje dat nu bloeit in de Oertijdtuin van het Oertijdmuseum: Rhaphithamnus spinosus. Dit struikachtige lid van de Verbena-familie uit Chili, Argentinië en Peru heeft veel te bieden, waaronder glanzend groenblijvende bladeren en opzichtige buisvormige lila bloemen, gevolgd door aantrekkelijk eetbare paarse bessen!

Poncirus trifoliata 'Flying Dragon' is een dwergvorm met gebogen doornen en fel gedraaide, gewrongen takken. Deze winterharde citrus is een forse, relatief snel groeiende vaste plant, die in het tegenstelling tot zijn andere familieleden in ons klimaat goed doet. De Poncirus trifoliata Flying Dragon staat in april en mei in bloei met grote witte sterk ruikende bloemen. Vervolgens verschijnen er eerst groene en later geel kleurende, ronde citroentjes. De gewone Poncirus trifoliata wordt een stuk groter en is ook aanwezig in de Oertijdtuin van het Oertijdmuseum.

Koelreuteria paniculata heeft vele nederlandse namen zoals: Zeepboom, Lampionboom, Chinese Vernisboom, Blazenboom. Het is een exotisch uitziende kleine boom en er komen grote trossen met gele bloemen aan die veel insecten aantrekken. Het is een zeer goede bijenplant. De bloempjes groeien in de herfst uit tot trossen blaasvormige lampionvruchten. Hierin zitten zwarte zaden die in Azie geroosterd en gegeten worden. De boom is bij ons winterhard en erg aan te bevelen.

Albizia coreana is de Koreaanse slaapboom. Deze is veel zeldzamer, heeft grotere ronde bladeren en groter witte bloemen die sterker geuren. Deze kleine boom bloeit nu voor het eerst in onze Oertijdtuin.

Albizia julibrissin wordt bij ons Perzische slaapboom genoemd. Het is een bladverliezende, winterharde boom, die pas laat in blad komt. De naam Slaapboom heeft deze plant te danken aan de geveerde bladeren die zich bij het donker dicht vouwen, dus een slaapstand aannemen. De parasol-achtig boom krijgt grote lichtroze bloembundels met lange zijdezachte meeldraden. Bij de Chinezen is deze boom bekend als ‘boom van collectief geluk’, want hij geeft vreugde en troost, brengt het oog tot stralen, het hart tot leven. Zo werd deze boom 500 jaar geleden in een Chinese botanische tekst beschreven. Al lang voor deze tijd was hij in China bekend als middel tegen verdriet over teleurstelling en verlies. Kortom: bloemen en bast zijn al heel lang bekend als antidepressivum. Sommige Chinese kruidkundigen noemen hem ‘herbal prozac’.